Hef nu een klaaglied aan
“Laten we God prijzen met een klaaglied.” Dat horen we zelden een dominee zeggen als hij een lied introduceert tijdens de dienst. Toch zou dat heel bijbels zijn. Want de psalmen leren ons dat bidden niet alleen bestaat uit God loven en danken, maar ook uit klagen, schreeuwen, protesteren en rouwen.
In de relatie met God is ruimte voor alle emoties die we ervaren. God vertrouwen is de vertrouwelijkheid hebben om zowel de positieve als de negatieve emoties te uiten. Welke vader zou tegen zijn kind zeggen: Kom maar bij me terug als je weer blij bent; nu je verdrietig/bang/boos bent wil ik niet dat je bij me komt. God weet hoe we ons voelen (Ps.139:2) en dat mogen we verwoorden naar Hem toe.
Realiteit van verlies en pijn
De psalmisten geven ons het voorbeeld. Oudtestamenticus Walter Brueggemann spreekt over de psalmen van desoriëntatie. Het zijn gebeden die de realiteit van verlies en pijn onder Gods aandacht brengen. Theologisch is dat belangrijk, want zo kunnen we geloof vasthouden te midden van alle desoriëntatie en problemen die we ervaren. We kunnen tegen God uitspreken dat de realiteit niet klopt met waar we op hopen, en Hem vragen om te handelen.
De pandemie heeft een grote impact op het leven van iedereen. De meeste mensen hebben in meerdere of mindere mate te maken gehad met verlies. Verlies van vrijheid, verlies van het sociale leven, verlies van werk, verlies van gezondheid en, in het ergste geval, verlies van dierbaren. Hoe klein of hoe groot het verlies is, het is ongelofelijk belangrijk dat het erkend wordt.
Ruimte voor gebrokenheid
David klaagt in Psalm 109: “Ik ben gewond in het diepst van mijn hart”. Een gewond hart moet je ook verzorgen. Zo’n wond kan gaan etteren als hij onbehandeld blijft. Dus sta eens stil bij hoe je je voelt; bij de pijn, het verlies en de zorgen. Breng dat allemaal bij God. Laat het Hem weten. Wees eerlijk naar God toe! Vraag Hem te handelen, bid om zijn actieve betrokkenheid.
In de Bijbel is ruimte voor klagen en ook in onze persoonlijke relatie met God mag ruimte zijn voor de pijn en gebrokenheid van het leven. Zo mag ook in de kerkdiensten ruimte komen voor gebrokenheid en voor het aanheffen van een klaaglied.
