Elk land en elke cultuur hebben hun eigen stijl als het gaat om geboorte en bevallingen. Het nuchtere Nederland is hoe dan ook een geval apart als het gaat om de mentaliteit en de kwaliteit en uitgebreidheid van de zorg. Maar afgezien van verschillen zijn er ook zaken die ik denk ik overal wel spelen. Tijd dus om er wat over te schrijven. Hierbij deel 1.

Voorkomendheid

Het eerste dat ik moet opmerken is dat hier in Bolivia de mensen bijzonder voorkomend zijn voor zwangere vrouwen. In het openbaar vervoer staat er (bijna) altijd wel iemand voor me op. Toen ik eens in een volle bus stapte en in eerste instantie niemand zijn plaats aanbood, stond een oud mannetje op en bood mij zijn plaats aan. Ook op andere plaatsen krijg ik direct een stoel aangeboden, hoef ik niet zelf op te staan om drinken te halen, en ga zo maar verder.

Ook ideaal is dat de banken en officiële instanties een voorkeursbehandeling hebben voor ouderen en zwangere vrouwen. Toen we een gezamenlijke bankrekening nodig hadden openen moesten we eerst informeren bij verschillende banken wat zij aanboden. Normaalgesproken is dat een heel proces waar je je in moet stellen op lange wachttijden. Het was het dus ideaal dat ik altijd als eerst aan de beurt was en we nooit lang hoefde te wachten.

Buiken aanraken

Ik vermoed dat dit niet alleen typisch is voor Bolivia, maar dat dit overal geldt. Op de een of andere mij onbekende en onbegrijpelijke reden denken mensen (vooral vrouwen) dat je ongevraagd en ongelimiteerd de buik van een zwangere vrouw mag aanraken. Toen ik iemand afweerde die met een uitgestoken wijsvinger even in mijn buik wilde prikken, reageerde ze bijzonder beledigd. Maar ik ben van mening dat als normaal gesproken onfatsoenlijk is de buik van iemand aan te raken, dat niet plots verandert met een zwangerschap. Helaas schijnt dat een minderheidspositie te zijn. Hier heb ik ook nog geen ludieke reactie op gevonden om me er zo met een klinkslag uit te redden. Suggesties?