Leg je bezem neer

Marta, Marta, leg je bezem neer, al dat werken komt een andere keer”, zing ik met Elly en Rikkert mee terwijl ik de wc sta schoon te maken. De ironie doet me glimlachen. “Marta, Marta, altijd in de weer…” Alweer de spijker op zijn kop. Opeens kon ik me beter in Marta verplaatsen dan in Maria.

Marta was voor mij altijd een beetje de slechterik van het verhaal. Ze gunt het Maria niet om naar Jezus te luisteren en roept haar terug naar de keuken. Dan zegt Jezus dat ze zich vergist en dat Maria gelijk heeft.

Vraag om hulp

Toen ik het verhaal nog een keer las, kreeg ik opeens sympathie voor Marta. Mijn werk is nooit klaar en veel tijd houd ik niet over om naar de Heer te luisteren. Want misschien was het probleem van Marta dat zo ook graag aan Jezus’ voeten wilde zitten, maar de gastvrijheid eiste nu eenmaal dat ze eerst haar gasten van al het nodige voorzag. En haar gastvrijheid maakte het mogelijk dat Jezus als rabbi door het land kon trekken en zich kon richten op zijn onderwijs.

Misschien dacht Marta wel dat met een beetje hulp van Maria ze sneller klaar zouden zijn en zo allebei aan Jezus’ voeten konden gaan zitten. Misschien was Marta’s klacht gewoon een vraag om hulp omdat ze ook zo graag wilde luisteren.

Dat is iets waar ik me in kan herkennen. Het leven met een peuter kent weinig rustmomenten en zelfs alleen naar de wc gaan, is een luxe. En als mijn peutertje me niet aan mijn broek trekt, vraagt het werk en de kerk wel om aandacht. Ik wil ook graag aan Jezus’ voeten zitten, maar er is zo veel te doen. Als ik ‘s avonds uitgeput op de bank plof, staat mijn hoofd niet naar bijbellezen. Terwijl ik mijzelf zo verdrink ik al mijn verantwoordelijkheden klaag ook ik tegen God: “Kan het u niets schelen?!”

Genegenheid

“Marta, Marta”, antwoordt Jezus met genegenheid – want in het Hebreeuws is het herhalen van een naam een teken van genegenheid. Jezus geeft Marta geen schuldgevoel maar geeft begrip en herkenning: “Je bent zo bezorgd en je maakt je veel te druk”.

Juist dit kleine detail, die genegenheid van Jezus in zijn antwoord, is wat mij rust geeft, wat mij de moed geeft om naar hem te luisteren. Want Jezus komt niet direct met verwijten aanzetten over prioriteiten stellen – dat komt daarna wel. Jezus is een hogepriester die met al onze zwakheden kan meevoelen (Hebr.4:15).

Omdat ik dit weet, kan ik zonder schroom voor God naderen “waar we telkens als we hulp nodig hebben barmhartigheid en genade vinden” (Hebr.4:16).